De afgelopen tijd zie ik steeds vaker de volgende, soortgelijke krantenkoppen verschijnen: “Extra banen in hernieuwbare energie en energiebesparing”; “Klimaatakkoord kan ruim 70.000 banen opleveren”; “Energietransitie: heel veel banen, gegarandeerd werk” en ga zo maar door. Dit lijkt een klaarblijkelijk positieve boodschap voor de arbeidsmarkt, maar schijn bedriegt; de banen worden maar moeilijk opgevuld. Ik vind het belangrijk dat deze grote hoeveelheden aan nieuwe banen wel opgevuld worden en mede daarom zit ik bij het CETT: om de aansluiting tussen het bedrijfsleven en het onderwijs te versterken. Naast het integreren van het onderwijs met de arbeidsmarkt ligt mijn academische passie bij het zo optimaal mogelijk integreren van hernieuwbare energie met zowel het
elektriciteits- als het gasnet. In mijn bachelor heb ik veel onderzoeken gedaan naar de techno-financiële haalbaarheid van verscheidene, duurzame energieprojecten en ben ik erachter gekomen wat er wel niet allemaal van belang is bij het zo optimaal mogelijk implementeren van dergelijke
projecten. Mijn specifieke interesse ligt bij projecten in de ‘booming business’ van offshore windparken: een duurzame energietechnologie met de potentie voor niet alleen grootschalige energieopwekking, maar ook de productie van duurzaam opgewekte waterstof; een belangrijke energiedrager van de toekomst! Naast mijn passie voor de energietransitie steek ik ook veel energie in het bespelen van de elektrische gitaar en het maken van gerechten uit zoveel mogelijk verschillende keukens.